Rapley methode: wat eet een dreumes?

Eigenlijk is het niet zo heel spannend allemaal maar eten is altijd een leuk onderwerp. Wat eet een dreumes? Fiep is nu één jaar en negen maanden. Ze is opgevoed met het Rapley principe. Dat betekend dat ze altijd al haar eten in grote stukken heeft gekregen. We hebben nooit echt iets gepureerd tot babyhapje. Hierdoor leren kinderen goed zelf aan te geven wat ze nodig hebben en willen eten. Juist door eten als een spel aan te bieden ontdekken ze goed kauwen, slikken, rustig eten. Ook was ze al heel vroeg heel duidelijk in haar voorkeuren. Ze at tot ze genoeg had en niet meer dan dat.

Bijvoeding?

Doordat ze van ons altijd alles mocht eten hebben we eigenlijk tot ze een jaar was nooit gedoe gehad met eten. Ze lustte alles, tenminste daar leek het op. Die fase is nu voorbij. Sterker nog; we zitten elke twee weken in een andere fase volgens mij. Tot anderhalfjaar heeft Fiep nog borstvoeding gekregen dus dat was altijd nog een fijne aanvulling qua vitamines. Aangezien ze nooit meer een fles heeft gedronken na acht maanden is dat ook het enige nog wat ze kreeg aan ‘extra voeding’. Voor de rest moeten we het doen met wat zij besluit te eten op een dag aan vast voedsel.

Niet moeilijk doen

Nog steeds is ons beleid: laten we niet moeilijk doen. Ikzelf heb vroeger uuuuren aan tafel moeten zitten. Het bord moest leeg, of in ieder geval de helft. Ik móest het vlees eten, ik móest zoveel aardappels. Enzovoorts. Eten was altijd gezeik. Daar hebben mijn ouders nog steeds spijt van want het helpt geen ene donder. Als een kind niet eet eet het niet en ze zullen heus wel weer komen als ze honger hebben (medische uitzonderingen daargelaten). Dus dit is ons idee ook. Als ze niets eet geven we haar soms gewoon nog een broodje ofzo, als dat nog over is van de middag. Lees je mee? Ik beschrijf hieronder wat ze dan zoal wél eet.

Ontbijt

Fiep haar lievelings is brood. Zo donker mogelijk, dus vaak gewoon volkorenbrood. Een broodje smeerkaas (favoriet op het moment), pindakaas (wij gebruiken die met 100% pinda), jam (niet mijn voorkeur), appelstroop (100% appel) of iets van smeerworst. Vaak eet ze een broodje, in stukjes. De korstjes haalt ze er behendig af en die mogen dan naar de kokols (vogels). Als ze goed eet en echt honger heeft lust ze ineens wél korstjes en dan geven we haar vaak nog een boterham. Ze kan het heel goed zelf aangeven, al vanaf kleins af aan. Ze drinkt er vaak sterk verdunde appelsap of 100% appel dixap bij. Liever heb ik dat ze water drinkt maar eerlijk is eerlijk: hier drinkt ze veel meer van. Als ze alleen water krijgt drinkt ze mega weinig.

Tussendoor

Tussendoor krijgt ze vaak fruit. Vroeger dus hele stukken banaan (al heb ik recent geleerd dat banaan niet zo veilig is als het lijkt, maar ik ben geen professional), avocado en peer. Tegenwoordig vind ze ‘stukjes’ ook wel interessant. Werkelijk al het fruit bieden we haar aan maar ze is wel eentje van de basics: banaan, appel, peer, meloen, aardbeien, druiven, perzik, dat soort dingen. Banaan heeft ze ook maanden geweigerd, maar dat was dus ook weer een fase. Ohja en altijd drinken erbij natuurlijk, maar dit is gewoon door de dag heen.

Lunch

De lunch pakte ik vroeger nog heel lekker verantwoord aan. Leftovers avondeten, lekker wat groenten erbij. Tegenwoordig is the real deal: broodje pindakaas of smeerkaas deel twee. Ze is geen culinair wonder, ze wil gewoon een broodje en naar bed. Als we op pad zijn geef ik haar ook vaak een losse boterham. Zonder iets erop eet ze ze graag uit het vuistje. Ik probeer nog wel eens te variëren: gebakken/gekookt ei, tomaatjes, yoghurt, nee nee nee. Boodje teetaas (broodje smeerkaas).

Na de lunch gaat ze lekker slapen en daarna gaan we verder met eten.

Na het slapen

Een grote beker drinken en wat fruit of andersoortige ‘tussendoor-dingen’. Denk aan: rijstewafel, volkorencracker, walnoot (ik ben niet degen die je verteld dat je kind noten mag, dit mag officieel niet), rozijnen, fruitzakje, blokjes kaas of ze doet bijvoorbeeld mee met de vrijdagmiddagborrel en dan eet ze toastjes met of zonder brie en blauwe kaas. Brie wordt trouwens echt standaard bij de koelkast door moeder en dochter gegeten. We love brie.

Avondeten

Lange tijd heeft de dreumes geen groente aangeraakt maar broccoli en bloemkool bleven altijd wel ‘oké’. Inmiddels wordt er ook weer gesmuld (tot op zekere hoogte, echt veel is het nooit) van spinazie a la crème, cherrytomaatjes (ook lange tijd genegeerd) en van een goeie stamppot. Pasta eet ze wel, zonder saus. Vlees mag ze wel maar eet ze amper. Garnalen dan weer wel, maar echt alles liever uit het vuistje bij de koelkast. Een plakje kipfilet leggen we er wel eens bij als eiwitbron. Voor de rest krijgt ze dus gewoon wat wij eten maar dat resulteert vaak in weinig tot niet eten. Eigenlijk eet ze dus nog steeds heel rapley-achtig want van een door-elkaar-gemixte maaltijd met prutjes wordt ze niet blij. Losse rijst en een los stuk broccoli eet ze wel. Écht een goede eter is ze niet hoor ‘s avonds. Als ik er tijdens het koken een hapje komkommer of wortel in krijg ben ik blij. Ze krijgt altijd Griekse yoghurt als toetje, zoveel ze wilt. Het is het enige wat ze aan zuivel binnenkrijgt en het is lekker vet. Je kunt haar niet blijmaken met een ander soortig toetje *zo haalde ik wel eens straciatella of aardbeien yoghurt*, dat eet ze niet.

Na het eten samen afwassen

Geen suiker?

Krijgt ze dan helemaal geen koekjes of snoepjes. Nee, in principe niet. Niet van ons in ieder geval. Soms vind ze per ongeluk een stuk pure chocola en dan is ze heel blij en komt ze dat laten zien. Natuurlijk mag ze er dan een hapje van. Bij familie krijgt ze ook wel eens een koekje maar van mij hoeft het niet. Ze mist het niet en er zit niets goeds in. Natuurlijk is het lekker en daarom vinden we het oké. Maar tot haar eerste levensjaar heeft ze geen suikers gehad en dat doe ik bij een volgende net zo. Ik ben wel makkelijker geworden met frietjes en dat soort dingen. We bieden altijd ook iets gezonds aan maar als er frietjes zijn krijgt Fiep tegenwoordig ook gewoon een paar frieten met mayonaise. En oohhh daar smult ze van. Pannekoeken en al die gezelligheid wil ze dan weer niets van weten. Geinig he?

Monkey see monkey do

Op het kinderdagverblijf is ze iets minder kieskeurig en drinkt ze (volgens mij) wel eens een beker melk, thee of water. Oftewel: wat eet een dreumes? Dat is overal anders. Hier gaat ze mega piepen en ik ben een beetje belandt in de ‘appelsap is ook prima-fase’. Dus pin me er niet op vast, monkey see monkey do, alles wat ik hierboven schreef is vast over twee maanden weer anders. We will see. Gelukkig leerde ik van Kiind dat groentes enzo helemaal niet zo belangrijk zijn in die eerste jaren dus daar houd ik me maar aan vast. Ik ben benieuwd, gaat het bij jullie net zo of heel anders?

Samen eten in de Ardennen